www.ewip.fora.pl
Forum kierunku EWiP z terapią pedagogiczną Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach

 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja   ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj

egzamin
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  Następny
 
Odpowiedz do tematu    Forum www.ewip.fora.pl Strona Główna -> ROK "4" sem.1 / Pedagogika ogólna
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor Wiadomość
Ewa Cedro
Nie może przestać gadać



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 111
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Sob 15:51, 22 Sty 2011 
Temat postu:

Gosia, a h** ich wie... na tej uczelni jest wszystko możliwe...
dlatego jeśli to faktycznie jest termin pierwszy to nie ma co w piątek tego pisać... lepiej coś chociaż przeczytać ze zrozumieniem przez weekend... tylko czy będzie chętna żeby przełożyć to na inny termin...


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Renata Kamińska
Ta to ma gadane



Dołączył: 27 Gru 2008
Posty: 83
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Sob 16:24, 22 Sty 2011 
Temat postu:

no właśnie czy ona będzie chętna......
podobno to nie jest pisemny tylko ustny Sad
więc naprawdę trzeba powiedzieć Paulinie, żeby to jakoś przełożyła ......
moja grupa ma w czwartek kolosa z ang. no i ta Zyzik... kończymy po 17 i kiedy tu się uczyć na tą pedagogikę Sad
więc teraz chyba już każdy rozumie dlaczego nawiązałyśmy do tematu przekładania piątkowego egzaminu !!!!!!


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ewa Cedro
Nie może przestać gadać



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 111
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Sob 17:12, 22 Sty 2011 
Temat postu:

no właśnie, każdy chyba ma kolosa z ang w czwartek i praktycznie codziennie jakieś egzaminy, na szczęście zerówki... no a jak ta z ogólnej robi normalny to nich zrobi w sesji a nie odpierdziela jakąś maniane...

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ania Sawicka
Postrach forum



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 167
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Żytno/Kielce

  Wysłany: Sob 17:28, 22 Sty 2011 
Temat postu:

Też tak uważam.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ola Jamrozik
Męczennik



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 241
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Kielce

  Wysłany: Sob 21:22, 22 Sty 2011 
Temat postu:

gorzej bedzie jak sie nkt nie nauczy na piatek i sie wkurzy ze przychodzimy na egzamin nieprzygotowani podobna ona jest kosa i lepiej jej nie podpadać. aNajbardziej sie obawiam tej pedagogiki. Dala zagadnienia tydzien przed egzaminem i kiedy to opracowac jak jeszcze 4 egzaminy mamy.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Renata Kamińska
Ta to ma gadane



Dołączył: 27 Gru 2008
Posty: 83
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Sob 21:39, 22 Sty 2011 
Temat postu:

dlatego też trzeba do niej iść w pon. albo zdobyć numer i zadzwonić do niej..

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ania Sawicka
Postrach forum



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 167
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Żytno/Kielce

  Wysłany: Sob 22:43, 22 Sty 2011 
Temat postu:

Dokładnie. Jeśli nic się nie dowiemy do piątku, to chcąc nie chcąc trzeba się nauczyć, bo nie można iść z myślą, że może przełoży na ostatnią chwilę.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Hania Prażmo
Nie może przestać gadać



Dołączył: 21 Gru 2008
Posty: 100
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Nie 15:29, 23 Sty 2011 
Temat postu: ehh

Wiecie Dziewczyny, ja się przyznam szczerze, że bardzo mi mi nie pasuje przyszły tydzień, bo chciałam odrobić praktyki. Postarajmy się nauczyć, a jak nie wyjdzie to będziemy się martwić. To tylko taka moja mała sugestia, wiadomo, że pójdę za Wami :* Opracowujcie, co możecie z tej pedagogiki i wrzucajcie! Będzie mniej roboty Razz

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ola Jamrozik
Męczennik



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 241
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Kielce

  Wysłany: Nie 22:17, 23 Sty 2011 
Temat postu:

1. Globalizacja – ogół procesów prowadzących do coraz większej współzależności i integracji państw, społeczeństw, gospodarek i kultur, czego efektem jest tworzenie się "jednego świata", światowego społeczeństwa[1]; zanikanie kategorii państwa narodowego; kurczenie się przestrzeni społecznej i wzrost tempa interakcji poprzez wykorzystanie technologii informacyjnych[2] oraz wzrost znaczenia organizacji ponad- i międzynarodowych, w szczególności ponadnarodowych korporacji[

Pajdocentryzm, w pedagogice pogląd przyznający dziecku centralne miejsce w procesie wychowawczym. Wynika z przekonania o decydującym wpływie na rozwój człowieka cech i zdolności wrodzonych. Zgodnie z nim wychowanie powinno sprowadzać się do opieki nad naturalnym (nie krępowanym) rozwojem dziecka.

Humanizm był ruchem umysłowym i światopoglądowym doby Renesansu. Dążył do zrekonstruowania starożytnej kultury poprzez studia nad antyczną myślą, literaturą, językami. W przeciwieństwie do Średniowiecza, które w centrum stawiało Boga, Renesans kierował swoją uwagę ku człowiekowi, jego duchowości i sprawom materialnym.

deskolaryzacja proces mający na celu ograniczenie roli szkolnictwa w życiu społecznym

Hermeneutyka w pedagogice - według H.G. Gadamera, hermeneutyka to sztuka wygłaszania, tłumaczenia i wyjaśniania. "hermeneia" - wyrażanie myśli, objaśnianie, tłumaczenie. Każdy z twórców jest takim Hermenesem, a więc osobą wyjaśniającą rzeczy zwykłemu śmiertelnikowi niedostępne (np. astronomowie tłumaczyli mowę gwiazd). Zatem zadaniem hermeneutyki jest umożliwienie przejścia pomiędzy światami, jest ona sztuką rozumienia; na jej terenie dochodzi do przejścia od czegoś obcego, do tego co nasze.

Wychowanie w znaczeniu szerokim oznacza:
o przygotowanie jednostki do pełnienia zadań, stawianych przez cywilizację
o proces osiągania optymalnego rozwoju osobowości
o pewien rodzaj ludzkiej działalności, polegającej na wywoływaniu odpowiednich zmian w osobowości wychowanka
o wychowanie zawiera w sobie proces kształcenia, czyli nauczania i uczenia się
Wychowanie w znaczeniu wąskim określa się jako:
o celową i świadomą działalność zmierzającą do realizowania założonych celów
o wychowanie moralne oraz kształtowanie uczuciowo - emocjonalnej strony osobowości wychowanka
Kształcenie jest to całokształt czynności oraz procesów, które umożliwiają uzyskanie właściwej orientacji w rzeczywistości przyrodniczej, społecznej i kulturowej. Dzięki kształceniu człowiek nabywa pewnej wiedzy, umiejętności i nawyków. Rezultat kształcenia to wykształcenie. Samokształcenie - jest to proces nabywania wiedzy i umiejętności bez udziału nauczycieli. Instytucje, których celem jest organizacja procesu kształcenia to system kształcenia.


3. NAUKI WSPÓŁDZIAŁAJĄCE Z PEDAGOGIKĄ
Oprócz współdziałania nauk pedagogicznych, ważne dla pedagogiki są m.in.
I. Nauki zajmujące się wychowaniem (rzeczywistością wychowawczą) z innego punktu widzenia, niż robi to pedagogika:
1. Nauki biologiczne – rozwój osobniczy, dziedziczność, cechy wrodzone i nabyte, biomedyczne podstawy rozwoju, funkcjonowanie mózgu, higiena indywidualna
i społeczna, diagnoza i profilaktyka zdrowotna.
2. Nauki psychologiczne (psychologie: ogólna, rozwojowa, wychowawcza) – procesy rozwoju umysłowego i emocjonalnego, psychopedagogiczne podstawy formowania postaw, struktura osobowości itd.
3. Nauki społeczne (zwł. socjologia wychowania i demografia) – specyficzne problemy różnych zbiorowości i środowisk wychowawczych.
4. Nauki ekonomiczne (ekonomika, ekonomia zarządzania) – podstawa planowania oświatowego.
II. Nauki, nie związane bezpośrednio z wychowaniem, bardzo ważne dla pedagogiki:
1. Nauki filozoficzne (antropologia filozoficzna, estetyka, etyka, logika, metodologia nauk).
2. Nauki polityczne i prawne – ukazujące dynamikę przemian ustrojowych
i społecznych, rewolucji naukowo-technicznej, różnorodne regulacje prawne, politykę innych państw czy wspólnot narodowych.
3. Teologie – omawiające sposoby rozumienia prawd wiary.
III. Inne nauki, z których korzysta pedagogika w sposób instrumentalny, okazjonalny: matematyka, statystyka, prakseologia, cybernetyka, a także niektóre szczegółowe inżynierie i technologie.

Nauki współdziałające z pedagogiką
A. NAUKI REALNE
• higiena z naukami medycznymi
• ekonomika oświaty i kształcenia
• demografia
B. NAUKI FORMALENE (związane z matematyzacją)
• cybernetyka (nauka o kierowaniu i informowaniu)
• prakseologia (nauka o działaniu)
• logika z metodologią nauk i naukoznawstwem
C. NAUKI AKSJOLOGICZE (związane z dziedziną wartości)
• estetyka (nauka o pięknie)
• etyka (nauka o moralności)
Pedagogika i nauki z nią współpracujące - schemat
Nauki pedagogiczne oraz nauki współdziałające z pedagogiką można przedstawić w następujący sposób:
Nauki pedagogiczne:
• historia wychowania
• kulturologia wychowania (nauka zajmująca się stosunkiem kultury do pedagogiki)
• antropologia wychowania (nauka o istocie, naturze oraz egzystencji człowieka)
• biologia wychowania (nauka o podstawach biologicznych wychowania)
• psychologia wychowania (nauka o rozwoju psychicznym, funkcjonowaniu psychiki w procesie wychowania i nauczania)
• socjologia wychowania (nauka o zjawiskach społecznych w wychowaniu)
• filozofia wychowania (nauka wyjaśniająca cele wychowania na gruncie teorii rzeczywistości, bytu, filozofii człowieka i filozofii wartości)
• teologia wychowania (nauka ujmująca wychowanie w świetle wiary; konieczna dla pedagogiki religijnej)
5.
W raporcie Komisji zawarte jest 21 propozycji zasad dotyczących nowej polityki oświatowej. Zasady te mówią o tym, że:
1. każdy człowiek powinien mieć możliwość uczenia się przez całe życie i to powinno być naczelna ideą polityki oświatowej,
2. należy przywrócić kształceniu charakter doświadczenia życiowego, oświata powinna tworzyć ruch społeczny,
3. koniecznością jest odformalizowanie instytucji, kształcenie powinno być prowadzone z pomocą wielorakich środków, najważniejszym powinno być to czego człowiek się nauczył i co umie, wybór środków i metod kształcenia musi być swobodny, powinien liczyć się wynik końcowy kształcenia, gdyż wszystkie drogi do jego uzyskania należy traktować jako wartościowe,
4. należy zapewnić drożność i szerokie możliwości wyboru; system powinien być pełny i otwarty, ma on ułatwiać uczącym się przechodzenie z jednej instytucji do drugiej, koniecznym jest usunięcie sztucznych barier między różnymi typami, cyklami i szczeblami nauczania oraz między kształceniem formalnym i nieformalnym,
5. skuteczność polityki oświatowej i kulturalnej zależy od strategii wychowania w wieku przedszkolnym,
6. każdy powinien mieć zapewnione nauczanie elementarne w pełnym wymiarze czasu,
7. należy rozszerzyć kształcenie ogólne, by miało ono charakter teoretyczny, techniczny i praktyczny, trzeba zmierzać do usunięcia sztucznych podziałów między różnymi typami nauczania,
8. młodzieży powinno się przyswajać umiejętności wykonywania różnych zadań i umożliwić stałe doskonalenie się w miarę zmieniających się warunków pracy, chodzi tu przede wszystkim o optymalizację ruchliwości zawodowej,
9. zakłady pracy mają pełnić rolę wychowawczą, instytucje oświatowe maja współpracować z przedsiębiorstwami,
10. powinno zróżnicować kształcenie na poziomie wyższym tak, aby instytucje były zdolne spełnić coraz liczniejsze potrzeby indywidualne i zbiorowe,
11. posiadana wiedza, zdolności i umiejętności powinny stanowić kryterium przyjęcia do wybranego typu szkoły i na stanowiska pracy,
12. najistotniejszą kwestia w strategii oświatowej powinna być oświata dorosłych,
13. pamiętać trzeba, że alfabetyzacja jest tylko częścią oświaty dorosłych,
14. samokształcenie kierowane posiada niezastąpione walory, powinny istnieć instytucje i urządzenia popierające samodzielną naukę,
15. należy wprowadzić nowe techniki odtwarzania i porozumiewania się,by unowocześnić technologię kształcenia,
16. koniecznym do spełnienia poprzedniej zasady jest powstanie ruchu dążącego do wdrażania tych metod,
17. należy znieść hierarchie między różnymi kategoriami nauczycieli, powinni mieć oni jednakowy status,
18. wykształcenie nauczycieli powinno przygotowywać ich do pełnienia roli wychowawców, należy skrócić pierwszy cykl kształcenia nauczycieli i organizować po nim doskonalenia,
19. znaczenia nabierają wychowawcy zawodowi i niezawodowi, trzeba zwiększyć liczbę dobrowolnych lub częściowo płatnych pomocników w działalności wychowawczej,
20. tryb nauczania powinien być przystosowany do ucznia, ma on być centralnym punktem każdego działania wychowawczego i oświatowego,
21. należy pobudzić w uczniu wewnętrzne procesy aktywnego współuczestnictwa w procesie kształcenia, powinni mieć oni możliwość podjęcia odpowiedzialności.
6.
Pedagogika humanistyczna jest nurtem opowiadającym się „po stronie dziecka”, jego podmiotowego traktowania i prawa do indywidualnego i szczęśliwego rozwoju. Odmiana współczesnej pedagogiki humanistycznej tzw. żywy ruch „pedagogiki dialogu”, nawiązujący do filozofii Martina Bubera traktująca wychowanie jako spotkanie dwóch podmiotów — nauczyciela i ucznia, w którym kategorią scalającą jest dialog wychowawczy, nastawiony na wzajemne zrozumienie, zbliżenie i współdziałanie11. Najbardziej istotnym czynnikiem w całej koncepcji pedagogiki humanistycznej był dla nas fakt , że jest protestem skierowanym przeciwko przerostom stechnicyzowanej cywilizacji manipulującej osobą ludzką w imię wrodzonej człowiekowi potrzeby podmiotowej „samorealizacji”
7.
Antypedagogika jako alternatywa współczesnej pedagogiki humanistycznej.
Nurt ten obnaża i obala fałszywe mity i wyobrażenia biernie przejmowane z pokolenia na pokolenie i będące owocem autorytaryzmu i przymusu w wychowaniu. Zgodnie z tym poglądem należało wykluczyć wychowanie oparte na przedmiotowym traktowaniu wychowanka gdyż narzuca dziecku gotowy, „cudzy” system wartości. Dlatego ogólną formułą antypedagogiki jest zasada: „wspierać, a nie wychowywać”. Domaga się ona traktowania dziecka jako instytucji samej dla siebie, a zatem przyznania mu prawa do decydowania i stanowienia o własnym rozwoju.


Ja mam tyle nie wiem czy tu jest wszysko ok jak ktos cos ma to niech wrzuca boz ksiazkami ciezko


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Renata Kamińska
Ta to ma gadane



Dołączył: 27 Gru 2008
Posty: 83
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Pon 0:18, 24 Sty 2011 
Temat postu:

Prądy i kierunki w pedagogice XX wieku
Do najważniejszych prądów współczesnej pedagogiki zalicza się:
1. postmodernizm
2. rekonstrukcjonizm
3. globalizm
Ad.1 Postmodernizm to nurt kulturalny, który zagościł również w pedagogice. Postmoderniści uważają, iż obecnie granica między kulturą wysoką (awangardą) i kulturą popularną (kiczem) ulega zatarciu. W kulturze, w której panuje swoboda, dopuszcza się niemal wszystko: wieloznaczność, dowolne wybieranie, przeplatanie się, manipulowanie cytatami itd.
W przypadku pedagogiki postmodernistycznej mamy do czynienia z wieloznacznością, różnorodnością i niejednorodnością. Nie istnieją również jakiekolwiek autorytety, wzorce czy idee. Według postmodernistów, wychowanie to nauczanie postaw (rodzic - dziecko, nauczyciel - uczeń) oraz kształtowanie osobowości młodych ludzi. Odrzuca się tutaj urabianie, a wzorce czerpane są ze źródeł, tekstów popularnych, subkultur, symboliki młodzieżowej. Zdaniem postmodernistów pedagogika nie jest nauką nieomylną, nie ma również pewności, co do prawdziwości aktu naukowego poznania, dlatego też kładą oni akcent na jej probabilistyczny charakter.
Ad.2 Idea rekonstrukcjonizmu narodziła się w Stanach Zjednoczonych, gdzie w Polsce nurt ten traktowany był jako odmiana nurtu postmodernistycznego. Głównym założeniem jest tutaj twierdzenie o nieuniknionych zmianach społeczeństwa, które wyrażają się na przemian w kolektywizmie i autokracji. Każda z grup społecznych posiada swoje upodobania, gdzie jedne z nich mają charakter autokratyczny a drugie - demokracji kolektywnej.
Jedyną grupą zawodową, która łączy te dwie tendencje, są nauczyciele, którzy uważani są przez rekonstrukcjonistów za architektów nowego porządku, gdyż posiadają oni najszersze kompetencje w neutralizowaniu potrzeb obydwu tendencji. Ich kompetencje opierają na świadomości społecznej, świadomości rozwoju społeczeństwa oraz rozwoju myśli pedagogicznej.
Ad.3 Globalizm powstał w Stanach Zjednoczonych. Jego głównym założeniem jest twierdzenie, iż ludzkość egzystuje w ramach globalnych systemów - politycznego, ekonomicznego, kulturalnego czy technicznego. Nurt ten zawitał również w kulturze (rewolucja mikro-elektroniczna, globalizm lingwistyczny - język angielski to język międzynarodowy).
Na gruncie pedagogiki myśl globalistyczna wyraża się w konieczności przekazywania młodemu pokoleniu wiedzy i globalnej świadomości, łączącej nas we wspólnoty, opierające się na wspólnym systemie biologicznym, wspólnej historii, wspólnych potrzebach i problemach egzystencjalnych. Człowieka stanowi element ziemskiego ekosystemu, a cywilizacja to swego rodzaju globalny bank kultury, z którego czerpany jest kapitał. Należy również dostrzegać problemy współczesnej cywilizacji, takie jak bezrobocie, głód, przeludnienie czy wojny, co znajduje też swoje odzwierciedlenie w pedagogice.
Kierunki we współczesnej pedagogice to:
1. pedagogika chrześcijańska
2. pedagogika funkcjonalna
3. pedagogika kultury
4. pedagogika marksistowska
5. pedagogika socjologiczna
Ad.1 Pedagogika chrześcijańska (humanizm chrześcijański) oparta jest na chrześcijańskich podstawach filozoficznych, światopoglądowych i na wychowawczej doktrynie kościoła. Głównym założeniem jest rozwój osobowości wychowanka wyrażający się we wszechstronnym rozwoju fizycznym, umysłowym i duchowym, co dokonuje się w czterech społecznościach wychowania:
 w rodzinie
 w kościele
 w szkole
 w państwie
Wśród przedstawicieli tego kierunku wymienić można Kardynała Wyszyńskigo, Pawła Woronieckiego, ks. Jana Bosko, Karola Wojtyłę, Stefana Kunowskiego, ks. Józefa Tarnowskiego, Leona Dyczewskiego.
Ad.2 Pedagogika funkcjonalna (pajdocentryzm, natywizm, pedagogika swobodnego wychowania) stanowiła kontynuację pedagogiki eksperymentalnej, jej idee odzwierciedlał ruch Nowe Wychowanie, którego korzenie sięgały rozwoju dyscyplin psychologicznych i biologicznych.
Centrum zainteresowania pedagogiki funkcjonalnej stanowi dziecko, któremu należy zapewnić warunki dla naturalnego i swobodnego rozwoju. Dziecko jest ze swej natury dobre, jest ono pojmowane jako tabula rasa (biała karta), która zapisywana jest w ciągu życia człowieka. Istnieje kilka odmian funkcjonalizmu, wśród najpopularniejszych wymienić należy pedagogikę pracy, ruch szkół aktywnych, koncepcję "Plan Daltoński". Główni przedstawiciele tego kierunku:
 A. Ferriere
 E. Claparede
 G. Kerschenstainer
 H. Rowid
 J. Dewey
 J. Korczak
 K. Jeżewski
 M. Montessouri
Ad.3 Pedagogika kultury - wychowanie w ujęciu tego kierunku rozumiane jest jako spotkanie człowieka z pewnymi dobrami kultury w określonych warunkach (trzy elementy - osoba, otoczenie i dobra kultury). Człowiek biorąc czynny udział w procesie tworzenia dóbr kultury, wzbogaca swoje duchowe siły i tworzy nowe wartości. Przedstawiciele tego kierunku to:
 W. Dilthey
 Z. Mysłakowski
 B. Nawroczyński
 S. Hessen
 B. Suchodolski.
Ad.4 Pedagogika marksistowska (materialistyczna, dyrektywna) - nurt ten aktywny był w Polsce do końca lat 80, opierał się na założeniach filozofii marksistowskiej. Człowiek uważany był wprawdzie za wartość najwyższą, jednak był on całkowicie zdeterminowany przez społeczeństwo i prawa nim rządzące. Wychowanie miało zatem służyć kształtowaniu sprawiedliwych stosunków społecznych. Do przedstawicieli tego kierunku zalicza się następujących myślicieli:
 A. Lewin
 F. Engels
 H. Muszyński
 K. Marks
 L. Tołstoj
 N. Krupska
 S. Rudniański
 S. Sempołowska
 W. Lenin
Ad.5 Pedagogika socjologiczna (pedagogika społeczna, pedagogika środowisk wychowawczych) - wychowanie jest tutaj pojmowane w kategorii aktu społecznego, gdzie społeczeństwo tworzy pewien ideał człowieka oraz ideał wychowania. Wychowanie jest tutaj traktowane jako skutek oddziaływań na jednostkę przez grupy społeczne, jest to swego rodzaju urabianie wychowanka do życia w grupie. Główni przedstawiciele tego kierunku to:
 E. Durkheim
 F. Znaniecki
 H. Radlińska
 J. Chałasiński
 L. Krzywicki
 S. Karpowicz
Diagnoza pedagogiczna
Diagnoza (z grec. "diagnosis" - rozpoznawanie, osądzanie, rozróżnianie) według S. Ziemskiego to rozpoznawanie badanego stanu rzeczy poprzez zaliczanie go do określonego typu bądź gatunku, przez przyczynowe i celowościowe wyjaśnienie tego stanu, określenie jego fazy obecnej i przewidywanego dalszego rozwoju. Przedmiot diagnozy stanowić mogą trudności, niepowodzenia uczniów w nauce szkolnej wraz z przyczynami tych trudności oraz ich konsekwencjami dla rozwoju. Dobrze przeprowadzona diagnoza cechuje się rzetelnością i trafnością, która stanowi również nieodłączny element prognozy. Diagnoza wymaga wielu danych, które należy intelektualnie opracować. Diagnoza interdyscyplinarna (wieloaspektowa) uwzględnia informacje z następujących obszarów:
1. społeczny - badanie środowiska rodzinnego ucznia (sytuacji i warunków życia) i środowiska szkolnego (funkcjonowanie w roli ucznia oraz członka klasy)
2. medyczny - badanie rozwoju fizycznego ucznia, ogólnego stanu zdrowia
3. psychologiczny - ocena poziomu rozwoju intelektualnego
4. pedagogiczny - analiza poziomu posiadanych wiadomości, umiejętności szkolnych i specyfiki trudności w nauce
Diagnoza składa się z pięciu faz, z których każda może stanowić również odrębny typ diagnozy:
1. diagnoza typologiczna (klasyfikacyjna, nozologiczna) - przyporządkowanie pewnego zespołu objawów do znanej jednostki klasyfikacyjnej
2. diagnoza genetyczna - kładzie nacisk na genezę badanego zjawiska, czyli jego źródło
3. diagnoza znaczenia - wyjaśnienie znaczenia zaburzenia dla całego układu, całego organizmu
4. diagnoza fazy - określenie fazy, stadium, w jakim znajduje się zaburzenie
5. diagnoza prognostyczna (rozwojowa) - kładzie nacisk na przypuszczalny rozwój badanego zjawiska
Lesław Pytka z kolei proponują następującą klasyfikację diagnozy:
 diagnoza opisowa - jej cel stanowi dokładny, szczegółowy opis cech i mechanizmów regulujących dany typ zachowania z punktu widzenia przyjętych norm społecznych
 diagnoza projektująca - jest to program ewentualnych zmian, jakie należy dokonać dla przywrócenia równowagi jednostki
 diagnoza sprawdzająca (weryfikująca) - jej celem jest wdrażanie i sprawdzenie już wdrożonych programów interwencyjnych o charakterze wychowawczym, edukacyjnym, terapeutycznym, resocjalizacyjnym


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Renata Kamińska dnia Pon 0:20, 24 Sty 2011, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Hania Prażmo
Nie może przestać gadać



Dołączył: 21 Gru 2008
Posty: 100
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Pon 16:53, 24 Sty 2011 
Temat postu: nurty w wychowaniu Adamskiego

Współczesne nurty myślenia o wychowaniu w ujęciu Adamskiego.
1) Nurt laicki (świecki, pozbawiony religijności, odwołujący się do racjonalizmu) – Celem wychowania jest ukształtowanie postaw racjonalnych. Możliwości ludzkiego intelektu są w zasadzie nieograniczona. Zdolności poznawcze człowieka prowadzą do wyjaśnienia wszystkich wątpliwości i spraw, co z kolei sprzyja nieustannemu wzbogacaniu wiedzy o świecie i prawdy o świecie. Nie ma absolutnych i niezmiennych zasad. Człowiek jako cząstka świata jest równocześnie poddanym wpływom otaczającej go rzeczywistości, jest twórcą kultury, a jednocześnie jej wytworem.
2) Nurt radykalno-emancypacyjny (traktuje człowieka jako istotę doskonałą już od urodzenia) – głosi tezę o doskonałości i wolności człowieka już od chwili jego urodzenia. Mimo to człowiek jest włączony w świat rzeczy i myśli ograniczających jego rozwój. Wyzwalanie się z tych ograniczeń i uwarunkowań staje się koniecznością, a zatem prawem człowieka. Hasła towarzyszące temu nurtowi to: wolność, tolerancja, dialog. Może to prowadzić do relatywizmu lub subiektywizmu
3) Nurt technologiczno-funkcjonalny (wychowanie traktuje się jako narzędzie polityki uprawianej przez państwo np. nacjonalizm, komunizm, faszyzm, model wychowania w państwie spartańskim) – preferuje koncentrowanie się na rozwoju zainteresowań i predyspozycji intelektualnych wychowanka, służących realizacji oczekiwań społeczeństwa. Wychowanie ma pełnić rolę służebną, wobec społeczeństwa i jemu powinno być podporządkowane.
4) Nurt pedagogiki Steinerowskiej – W tej koncepcji pedagogicznej naturę ludzką i boską uważa się za nieodłączne. Człowiek z natury jest dobry, ale żyje w świecie przenikniętym złem i to stanowi zagrożenie dla prawidłowego rozwoju człowieka. Złożoność ludzkiej natury – warstwowość – z 4 warstw wspólnie przenikających się. Steinem stworzył odrębną koncepcję filozoficzną – antropozofię. Twierdził, że kosmos oprócz biologicznych sił steruje życiem człowieka. Siły w kosmosie są ważne dla człowieka. Człowiek rodzi się 4razy co 7lat. Cechy szkoły Steinerowskiej: brak stopni szkolnych i brak drugoroczności, a co za tym idzie brak świadectw; program kształcenia jest programem epokowym, treści traktowane są łącznie; jeden nauczyciel uczy wszystkiego w klasach młodszych; brak podręczników, uczniowie zapisują wszystko w zeszytach (epokowych)
5) Nurt pedagogiki humanistycznej – Nurt ten zakłada otwartość na świat, na drugiego człowieka i jest znakomicie prezentowany w dorobku Marii Montessori, Celestyna Frieneta, Thomasa Gordona, Józefa Tischnera, Janusza Tarnowskiego (3 ostatni – wychowanie jako umiejętność dialogu z wychowankiem)
6) Nurt antypedagogiki – pojawił się w latach 70 XXw. Był i jest nadal protestem, opozycją przeciwko wychowaniu człowieka w ogóle. Wychowanie przynosi rozczarowania i porażki, szczególnie wychowanie intencjonalne. Lepiej i skuteczniej jest wspierać dziecko niż wychowywać. Wsparcie nie koryguje dziecka w jego rozwoju. Akceptujemy dziecko takim, jakim jest.
7) Nurt pedagogiki personalistycznej – to mi gdzieś wcięło, więc jak któraś ma to niech doda!


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Renata Kamińska
Ta to ma gadane



Dołączył: 27 Gru 2008
Posty: 83
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Pon 17:01, 24 Sty 2011 
Temat postu:

fajnie tak, jak ktoś coś dodaje... oby więcej nas było Very Happy

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ela Kmieć
Kliptuś Bajduś



Dołączył: 09 Wrz 2009
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Pon 17:26, 24 Sty 2011 
Temat postu:

Dalsza część od Hani: pedagogika personalistyczna – system wychowania chrześcijańskiego, dobro, miłosierdzie, miłość bliźniego, życie jako wartość, prawda prowadzą do pełnego rozwoju osoby ludzkiej; system liberalny – na podłożu nowego wychowania, osoba dziecka i jego potrzeby, zainteresowania; system socjalistyczny – na bazie Marksa i Engelsa, odwoływał się do pracy ludzkiej, jako narzędzia przekształcania świata i człowieka, marginalizował rolę rodziny, , wychowanie dzieci przez specjalistów, nauczycieli i instytucje.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Hania Prażmo
Nie może przestać gadać



Dołączył: 21 Gru 2008
Posty: 100
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Pon 18:54, 24 Sty 2011 
Temat postu:

dzięki Elu, bo gdzieś mi się to zawieruszyło, z tego, co pamiętam to są trzy nurty kunowskiego tak?

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ela Kmieć
Kliptuś Bajduś



Dołączył: 09 Wrz 2009
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Wto 15:12, 25 Sty 2011 
Temat postu:

tak trzy nurty zapisałam je wszystkie tylko po średniku

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ania Sawicka
Postrach forum



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 167
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Żytno/Kielce

  Wysłany: Wto 20:48, 25 Sty 2011 
Temat postu:

Mam nowe info o egzaminie z pedagogiki. Na pewno będzie w formie pisemnej, bo EWiP z angielskim ma z nią egzamin pisemny 2. lutego.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ania Cieślik
Męczennik



Dołączył: 18 Gru 2008
Posty: 246
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Myszków

  Wysłany: Wto 21:05, 25 Sty 2011 
Temat postu:

Kurcze Sawcia ja to miałam napisać Razz

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ania Sawicka
Postrach forum



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 167
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Żytno/Kielce

  Wysłany: Wto 21:24, 25 Sty 2011 
Temat postu:

A widzisz Aniu, czytam w Twoich myślach

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ola Jamrozik
Męczennik



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 241
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Kielce

  Wysłany: Wto 21:41, 25 Sty 2011 
Temat postu:

a nie wiecie ile pytan bedzie?

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Autor Wiadomość
Ewa Cedro
Nie może przestać gadać



Dołączył: 17 Gru 2008
Posty: 111
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

  Wysłany: Wto 22:39, 25 Sty 2011 
Temat postu:

opisówka czy test?

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu    Forum www.ewip.fora.pl Strona Główna -> ROK "4" sem.1 / Pedagogika ogólna Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  Następny
Strona 3 z 7

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group | | autumn Style by ArthurStyle
Regulamin